Bij de aanvang hingen de zilveren ballen nog in de boom, bungelde de krans nog in de wind aan de voordeur en hing de smaak van het kerstdiner nog in de huig. Dry januari. Wat een uitvinding. Droogstaan na een maand van redelijke overdaad. Alle flessen staan van halfvol tot bijna leeg achter de droge levensmiddelen in de gangkast om het aangename maar niet te hoeven aanschouwen. Weg uit de drankkast waar de spiegel zorgt voor nog meer uitnodiging. Geen borrel voor het eten, geen biertje bij het voetballen en geen portje voor het slapen gaan. Kortom: een beetje afkicken. Kijken of de ruggengraat nog sterk is en de mindset vol te houden.
Het begin was veelbelovend met veel motivatie en dapperheid. Na twee weken kwam de twijfel of het zo niet genoeg was en na drie weken vond ik mezelf ongezellig. Een bezoek, sportmiddag of etentje zonder bijpassend drankje is niet af?? Dry januari met maar liefst 31 dagen en eigenlijk waren die ook zo weer achter de rug. Op één februari kon het voor mezelf weer met een lekker passend winterbiertje. De huig was schoon van alle oudejaars indrukken en nam het biertje met veel genoegen tot zich.
Strikt genomen stelde die dry januari niks voor hield ik mezélf voor. Túúrlijk niet, ik ben geen overdreven liefhebber en kan het makkelijk laten staan… Het resultaat was één kilo afgevallen, heldere kop en (nog) meer energy. Het bewijs: drank verdooft en laat je de dingen op enig moment in het gelag niet scherp meer zien. Volgend jaar misschien wel weer, nog 11 maanden voor de boeg. Rustig aan!! 
